- Αρχίας
- I
Μυθολογικό πρόσωπο. Οινοχόος και συγγενής του Οινέα, που σκοτώθηκε σε παιδική ηλικία με –ακούσιο– ράπισμα από τον Ηρακλή για κάποιο σφάλμα που έκανε σε συμπόσιο ή στους γάμους του Ηρακλή με τη Δηιάνειρα. Ο Ηρακλής τον σκότωσε τω δακτύλω παίσας (χτυπώντας τον δηλαδή με το δάχτυλό του).IIΌνομα ιστορικών προσώπων.1. Α. ο Ευαγήτου (8ος αι. π.Χ.). Ιδρυτής των Συρακουσών κατά τον Θουκυδίδη.2. Σπαρτιάτης στρατιωτικός (; – 525 π.Χ.). Σκοτώθηκε στη Σάμο πολεμώντας εναντίον του τυράννου Πολυκράτη.3. Θηβαίος πολιτικός, αρχηγός των ολιγαρχικών (; – 379 π.Χ.). Παρέδωσε το 382 π.Χ. την ακρόπολη των Θηβών Καδμεία στους Σπαρτιάτες. Τον χειμώνα του 379 π.Χ., ενώ συμποσίαζε, ένας απεσταλμένος τού έφερε επιστολή από τον ομώνυμό του Αθηναίο Α. τον Ιεροφάντου, αποκαλύπτοντάς του συνωμοσία που είχαν εξυφάνει εναντίον του άνθρωποι του Πελοπίδα και του γραμματέα του Φυλλίδα. Ο Α., μεθυσμένος και συνομιλώντας με τον Φυλλίδα, δεν θέλησε να διαβάσει την επιστολή και είπε: «Ες αύριον τα σπουδαία». Μετά από λίγο, δολοφονήθηκε από τους συνωμότες, που είχαν μεταμφιεστεί σε γυναίκες.4. Α. ο Ιεροφάντου (4ος αι. π.Χ.). Αθηναίος φίλος του ομώνυμου Θηβαίου (βλ. 3.), που τον ειδοποίησε για την εναντίον του συνωμοσία. Καταδικάστηκε για ασέβεια.5. Ρητοροδιδάσκαλος και πολιτικός από τους Θούριους της Κάτω Ιταλίας (β’ μισό 4ου αι. π.Χ.). Ονομάστηκε φυγαδοθήρας, επειδή συνέλαβε τον Υπερείδη, τον Αριστόνικο τον Μαραθώνιο και άλλους ηγέτες της αντιμακεδονικής παράταξης στην Αθήνα, με εντολή του Αντίπατρου, όταν αυτός και o Κρατερός πλησίαζαν στην πόλη (332 π.Χ.).6. Γιος του Αναξιδότου από την Πέλλα (β’ μισό 4ου αι. π.Χ.). To 325 π.Χ. o Μέγας Αλέξανδρος τον έστειλε να εξερευνήσει τις εκβολές του Ευφράτη επικεφαλής του μακεδονικού στόλου και ανακάλυψε δύο νησάκια.7. Α. ο Κορίνθιος (3ου αι. π.Χ.). Ναυπηγός κατασκευαστής του μεγάλου σκάφους που χάρισε στον Πτολεμαίο Δ’ ο τύραννος των Συρακουσών Ιέρων B’.8. Διοικητής της Κύπρου (; – 154 π.Χ.). Αυτοκτόνησε με απαγχονισμό επειδή θέλησε να πουλήσει το νησί του προς 500 τάλαντα στον βασιλιά της Συρίας Δημήτριο, αλλά αποκαλύφθηκε.9. Α. Αύλος Λικίνιος (β’ μισό 2ου – α’ μισό 1ου αι. π.Χ.). Επικός ποιητής από την Αντιόχεια της Συρίας. To 102 π.Χ. εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, έγινε Ρωμαίος πολίτης και τον υπερασπίστηκε ο Κικέρων, σε λόγο υμνητικό της ελληνικής ποίησης, εναντίον κάποιου Γράτιου που αμφισβήτησε τη ρωμαϊκότητά του (62 π.Χ.). Έγραψε επικά ποιήματα, που δεν διασώθηκαν, για τα ανδραγαθήματα του Μάριου στον πόλεμο των Κίμβρων και του Λούκουλου εναντίον του Μιθριδάτη.
Dictionary of Greek. 2013.